Op het Bernarduscollege werken we in ons pedagogisch project volgens de principes van Nieuwe Autoriteit zoals die uitgewerkt zijn door Haim Omer en al op veel plekken hun deugdelijkheid bewezen hebben. Nieuwe Autoriteit? Wat was er mis met de oude? En hebben leerkrachten en ondersteuners dan nog wel iets te zeggen?
Zeer zeker. We kunnen er echter niet om heen dat de maatschappij enorm veranderd is. Eeuwenlang werden jongeren opgevoed in een afstandelijke sfeer met strikte controle door ouders, opvoeders of leraren die ver boven hen stonden. De wet was de wet en regels moesten gevolgd worden, en als dat niet gebeurde, dan werd er onmiddellijk en streng gestraft.
Dit strookt niet meer met onze veranderde opvoedingscultuur en hoe we nu over gezag denken. Wij (ouders en opvoeders) zijn zelf kritischer en mondiger geworden tegenover de autoriteiten en aanvaarden niet zomaar meer wat ons opgelegd wordt. We willen ook dat onze kinderen opgroeien tot kritische en mondige burgers.
Bij nieuwe autoriteit heeft de afstand dus plaatsgemaakt voor een warme nabijheid. We staan als opvoeders niet veraf, maar wel schouder aan schouder om hen duidelijk te maken wat de regels zijn en dat het in ieders belang is dat we ons daaraan houden. En als die regels overtreden worden, dan zijn er gevolgen. We bekijken bij voorkeur als groep welke sanctie dan volgt en hoe het verder gaat.
Uiteraard is het belangrijk dat ook de ouders hierbij betrokken worden. Als het ergens grondig fout loopt, dan is het belangrijk dat we daar samen iets aan doen en dat jongeren voelen dat het een groep mensen is die hen terechtwijst, maar ook met hen verder wil.